کتاب خداوند الموت (حسن صباح) اثر پل آمیر ترجمه و اقتباس ذبیح الله منصوری انتشارات بدرقه جاویدان این کتاب سرگذشت فرمانده‌ی مرموز فرقه‌ی اسماعیلیه، حسن صباح است. حسن صباح رهبر فرقه‌ی «باطنی» بود؛ فرقه‌ای از مذهب اسماعیلیه که همانند همه شیعیان، امام علی (ع) را امام اول و فرزندان او را تا امام جعفر صادق پیشوا و ولی امر مسلمین می‌دانست. اما از امام پنجم به بعد، پسرش موسی کاظم را امام نمی‌دانست و معتقد بود پسر دیگرش اسماعیل، امام است.حسن صباح خداوند الموت بود. او با برقرار کردن مرکزی برای فرمانروایی و حکمرانی در الموت، با خلفای بنی‌عباس مخالفت می‌کرد. پیروانی را تربیت کرده بود که به نام حشاشین معروف بودند: آنان جان بر کفان و فدائیانی بودند که امروزه آن‌ها را به چشم آدم‌کش‌هایی متعصب می‌بینند. وظیفه آنان انجام هر عملی بود که نهضتشان را به پیروزی برساند و برای این کار از هیچ عملی از جمله قتل دریغ نمی‌کردند. به‌هرحال عقیده داشتند که با چنین اعمالی، به وظیفه دینی خود عمل می‌کنند و جایگاهشان را در بهشت تضمین می‌کنند.