پائولو کوئلیو در این کتاب از زندگی ایلیای نبی (الیاس پیامبر) نوشته است. داستانی که از کتاب مقدس اقتباس کرده است و شرح سفر روحانی و ماموریت‌های یک پیامبر است. ایلیا یکی از پیامبران قوم یهود از دست حاکم ظالم منطقه، آخاب، فرار می‌کند و همراه با زنی بیوه و پسرش به شهر زیبای اکبر می‌رسد و در آنجا پناه می‌گیرد. این سفر عشقی بی‌نظیر به زندگی ایلیا می‌آورد و او پس از مرگ آن زن، نگهداری از پسرش را بعهده می‌گیرد. ایلیا در تلاش است تا خودش را در دنیایی که از ظلم و بیداد پر شده است حفظ کند و حالا در میان یک دوراهی قرار گرفته است. دوراهی که او را به انتخابی سخت میان عشق و وظیفه‌شناسی کشانده است.

عشق‌ زندگی‌ است. عشق‌ هرگز خطا نمی‌کند، و زندگی، تا زمانی‌ که‌ عشق‌ هست، به‌ خطا نمی‌رود. در بنیانِ تمامی‌ مخلوقات، عشق‌ همچون‌ عطیه‌ی‌ برتر حاضر است‌ – زیرا هنگامی‌ که‌ هر چیز دیگری‌ به‌ پایان‌ می‌رسد، عشق‌ می‌ماند. ‍پائولو کوئلیو در این کتاب به بازآفرینی تحلیل هری دروموند بر نامه ‍پولس رسول به قرنتیان می ‍پردازد و در این تحلیل، سه فضیلت برای انسان بر می شمرد: ایمان، دانش و عشق و نتیجه می گیرد که عشق فضیلت برتر انسان است.