کیمیاگر با سبکی مشابه به داستان‌های شرقی روایت‌گر قصۀ پسر جوانی به نام سانتیاگو است که زادگاهش را رها و به شمال آفریقا می‌رود تا در نزدیکی اهرام مصر گنجی مدفون شده را پیدا کند. او در مسیرش، با زنی کولی، مردی که خودش را پادشاه می‌داند و یک کیمیاگر آشنا شده و نیز عاشق فاطمه، دختر صحرا می‌شود. همه‌ی آن‌ها هدایت‌گر سانتیاگو در مسیر جست و جویش هستند. پائولو کوئیلو در این اثر از جملات قصار و پرمعنایی استفاده کرده که به سهم خود داستان را بسیار زیبا و دل‌نشین کرده است.

چطور می توانیم جسارت و انگیزه ی لازم برای همیشه روراست ماندن با خودمان—حتی زمان هایی که اطمینان نداریم واقعاً چه کسی هستیم—را پیدا کنیم؟ این، سوال اصلی رمان ساحره پورتوبلو است. داستان این کتاب، به زنی اسرارآمیز به نام آتنا می پردازد و توسط افرادی روایت می شود که او را خیلی خوب می شناختند و یا شاید هیچ شناختی نسبت به این زن نداشتند. آتنا ابتدا در یتیم خانه ای در رومانی زندگی می کند اما دوران کودکی خود را در بیروت می گذراند. با شعله ور شدن آتش جنگ، خانواده ای که آتنا را به فرزندخواندگی پذیرفته بودند، به همراه او به لندن می روند و در این شهر است که اتفاقات شکل دیگری به خود می گیرند. کتاب ساحره پورتوبلو همانند رمان «کیمیاگر»، از آن دسته از داستان هاست که شیوه ی نگرش مخاطبین به عشق، اشتیاق، لذت و فداکاری را دگرگون می سازد.